برگ سبز ۲۴۰

      

فیروزه (دکلمه)

         
 

این نکویان که بلای دل اهل نظرند

عاشقان را نتَوان داد دل غمزد ه داد

دشمن جان و دل و از دل و جان خوبترند

ورنه خوبان نه ستم پیشه نه بیدادگرند

 
       

نشاط اصفهانی(غزل)

 

فیروزه (دکلمه)

         
 

تش خرمن من سوخته خرمن داند

دشمن و دوست به فریاد و فغانند افسوس

همچو من سوخته ای سوز دل من داند 

زان جفا پیشه که نه دوست نه دشمن داند

 
       

ناشناس (غزل)

 

فیروزه (دکلمه)

         
 

شرمسارم از دل بی صبر و بی آرام خویش

خود زخود ساغرستانم خود به خود ساقی شوم

خود به یارازبیقراری می برم پیغام خویش

ازکف نوشین لبی هرگز نگیرم جام خویش 

 
       

نظری نشابوری (غزل)

 

مسعودی (آواز)

         
 

ای دَرد درون جان چه باشی ؟

ای خون دل از زمین چه جویی؟

ای اشک روان برون شو ازچشم

ای اشک روان برون شو ازچشم

ای دَرد درون جان چه باشی ؟

وی سوز درون نهان چه باشی ؟

ای ناله بر آسمان چه باشی ؟

در خانۀ مردمان چه باشی ؟

در خانۀ مردمان چه باشی ؟

وی سوز درون نهان چه باشی ؟

 
       

کمال خجندی (غزل)

 

فیروزه (دکلمه)

         
 

به جز تو دردل ما مدعا نمی باشد

مجو به غیر خدا در دل شکستۀ ما

به خاطری که توباشی چه ها نمی باشد

که در سفینۀ ما ناخدا نمی باشد 

 
       

ناشناس (غزل)

 

فیروزه (دکلمه)

         
 

ای کشته چو من هزار در پای غمت

ویران مکن این دیده ودل زآتش و آب

وی غرقه چومن بسی به دریای غمت

کان جای خیال توست وین جای غمت

 
       

جمال الدین اصفهانی (رباعی)

           
           
           

 

Back to programme page