برگ سبز ۲۴۵

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

گوینده (روشنك ):

  

  

 

 

خوش می روی به تنها ، تنها فدای جانت

مدهوش می گذاری ، یاران مهربانت

 
 

در آیینه نظر كن تا خویشتن ببینی

كز حسن خود بماند انگشت در دهانت

 
 

ای گلبن خرامان بر دوستان نگه كن

تا بگذرد نسیمی بر ما ز بوستانت

 
 

هر دم كمند زلفت صیدی دگر بگیرد

پیكان غمزه در دل ، ابروی چون كمانت

 
 

من فتنه زمانم وآن دوستان كه داری

بیشك نگاه دارند ، از فتنه زمانت

 
 

 

 

سعدی (غزل)

 

 ما زیاران چشم یاری داشتیم

 خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

 
 

 تا درختِ دوستی كی بَر دهد

 حالیا رفتیم و تخمی كاشتیم

 
     

حافظ (غزل)

آواز (محمد رضا شجریان) :

     
 

خوش می روی به تنها ، تنها فدای جانت

مدهوش می گذاری ، یارانِ مهربانت

 
 

 در آیینه نظر كن تا خویشتن ببینی

 كز حُسن خود بماند انگشت در دهانت

 
 

 

 

سعدی (غزل)

 

 ما زیاران چشم یاری داشتیم

 خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

 
 

 تا درختِ دوستی كی بَر دهد

حالیا رفتیم و تخمی كاشتیم

 
 

 

 

حافظ (غزل)

 

 ای گلبن خرامان بر دوستان نگه كن

 تا بگذرد نسیمی بر ما ز بوستانت

 
 

 هر دم كمند زلفت صیدی دگر بگیرد

 پیكان غمزه در دل ، ابروی چون كمانت

 
 

 من فتنه زمانم  وآن دوستان كه داری

 بیشك نگاه دارند از فتنه زمانت

 
 

 

 

سعدی (غزل)

 

 

 

 
 

 

 

 
       

 

 

 

 

 

 

 

Back to programme page