برگ سبز ۲۴۵
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوینده (روشنك ): |
|
|
|
||
خوش می روی به تنها ، تنها فدای جانت |
مدهوش می گذاری ، یاران مهربانت |
||||
در آیینه نظر كن تا خویشتن ببینی |
كز حسن خود بماند انگشت در دهانت |
||||
ای گلبن خرامان بر دوستان نگه كن |
تا بگذرد نسیمی بر ما ز بوستانت |
||||
هر دم كمند زلفت صیدی دگر بگیرد |
پیكان غمزه در دل ، ابروی چون كمانت |
||||
من فتنه زمانم وآن دوستان كه داری |
بیشك نگاه دارند ، از فتنه زمانت |
||||
|
|
سعدی (غزل) |
|||
ما زیاران چشم یاری داشتیم |
خود غلط بود آنچه می پنداشتیم |
||||
تا درختِ دوستی كی بَر دهد |
حالیا رفتیم و تخمی كاشتیم |
||||
حافظ (غزل) |
|||||
آواز (محمد رضا شجریان) : |
|||||
خوش می روی به تنها ، تنها فدای جانت |
مدهوش می گذاری ، یارانِ مهربانت |
||||
در آیینه نظر كن تا خویشتن ببینی |
كز حُسن خود بماند انگشت در دهانت |
||||
|
|
سعدی (غزل) |
|||
ما زیاران چشم یاری داشتیم |
خود غلط بود آنچه می پنداشتیم |
||||
تا درختِ دوستی كی بَر دهد |
حالیا رفتیم و تخمی كاشتیم |
||||
|
|
حافظ (غزل) |
|||
ای گلبن خرامان بر دوستان نگه كن |
تا بگذرد نسیمی بر ما ز بوستانت |
||||
هر دم كمند زلفت صیدی دگر بگیرد |
پیكان غمزه در دل ، ابروی چون كمانت |
||||
من فتنه زمانم وآن دوستان كه داری |
بیشك نگاه دارند از فتنه زمانت |
||||
|
|
سعدی (غزل) |
|||
|
|
||||
|
|
||||
|
|
|
|
|
|