برگ سبز ۲۴۹

      
دکلمه: روشنک        
 

با نصیحت می‌دهم تسكین دل آزرده را  

وا نشد هرگز دل تنگم كه می‌ماند گره  

بگذرانیم به هر نوع كه باشد اما   

در چمن بود زلیخا و به حسرت می‌گفت  

نیست مرهم جز زبان نخجیر پیكان خورده را

آرزوی خنده در دل، غنچة پژمرده را

غم امروز تو داریم كه فردایی هست

یاد زندان كه در آن انجمن آرایی هست

 
      حالتی ترکمان (غزل)
       
آواز: محمدرضا شجریان      
 

ای خسرو خوبان  نظری سوی گدا كن   

درد دل درویش و تمنای نگاهی  

گر لاف زند ماه كه ماند به جمالت  

ای سرو چمان  از چمن و باغ زمانی

شمع و گل و پروانه و بلبل همه جمعند  

با دلشدگان جور و جفا تا به كی آخر   

رحمی به دل سوختة بی‌سر و پا كن

زان چشم سیه مست به یك غمزه دوا كن

بنمای، بنمای رُخ خویش را مه انگشت نما كن

بخرام در این بزم و دو صد جام قبا كن

ای دوست بیا رحم به تنهایی ما كن

آهنگ وفا ترك جفا بحر خدا كن

 
      حزنی اصفهانی (غزل)
       
دکلمه: روشنک      
 

ای گشته ز ارباب وفا بیگانه 

این شیوه نكو نیست كه باشد ما را  

وی كرده ز هم صد آشنا بیگانه

دل‌ها به هم آشنا و ما بیگانه

 
      والهی قمی (دوبیتی)
       
       
       
       
       
       
       

Back to programme page