برگ سبز ۲۶۹

      
 (دکلمه) روشنک          
 

تَرک یاری کردی و من همچنان یارم تورا

گر به صد خار جفا آزرده سازی خاطرم

دشمن جانی وازجان دوست تردارم تورا

خاطر نازک به برگ گُل نیازارد تو را

 
       

هلالی جغتایی(غزل)

 

(دکلمه) روشنک

         
 

خیزوبزم سحرافروز که وقت سحرست

باده درجام چوعکس قمراندر دل آب

موسم خَرمن گُل اهل خِرد غم نخورند

تاتوانی نَفَسی بی مِی و معشوق مباش

افق مشرقی از عارض گُل تازه ترست

درکش ار زان که دلت خستۀ دور قمرست

ازپی حاصل عمری که چو گُل درگذرست 

که تورا حاصل ازاوضاع جهان این قدَرست 

 
       

اسیرعمانی(غزل)

 

(دکلمه) روشنک

         
 

زخواب زودترازصبح چونسیم سحر

زتنگنای جهان آمدی به جان ای دل

اگرچه سُست و ضعیفی و ناتوان برخیز

مرا و خود را زین غصّه وارهان برخیز

 
       

اسیرعمانی(غزل)

 

دکلمه) روشنک

         
 

به تماشای درخت چمنش حاجت نیست

کافران ازبت بی جان چه تمتع دارید ؟

هر که درخانه چو او سرو روانی دارد

باری آن بت بپرستید که جانی دارد 

 
       

سعدی(غزل)

 

(آواز) شهیدی

         
 

به کجا روم ندانم به هوای دادخواهی

نه طریق بازگشتن نه امید پیش رفتن

به خداکه ازتودیگربه ستوهم ای غم عشق

به رُخم نظاره ای کن که غم نهان بخوانی

که دل مرا شکستی به گناه بی گناهی 

نشود نصیب دشمن غم عاشقی الهی

چونشانده ای به خونم دگرازدلم چه خواهی؟

که دهد به حالت دل رخ زرد من گواهی

 
       

فروغی بسطامی(غزل)

 

(آواز) شهیدی

         
 

به مراد دل رسی آن سحر که ز سوز سینه دعا کنی

من و های های گریستن به ره عتاب تو زیستن

به خدا که فیض دعا رسد سحری که رو به خدا کنی

تو و از کمین نگریستن که دگر ز عشوه چه ها کنی

 
       

صحبت لاری(غزل)

 

(آواز) شهیدی

         
 

زدست دیده و دل هردو فریاد

بسازم خنجری نیشش ز پولاد

که هرچه دیده بیند دل کند یاد 

زنُم بر دیده تا دل گردد آزاد 

 
       

باباطاهر (دو بیتی)

 

(آواز) شهیدی

         
 

ای گمشده دل کجات جویم ؟

دربند که مبتلات جویم ؟

 
       

هاتف اصفهانی(غزل)

 

(آواز) شهیدی

         
 

نه امید باید ای دل

من و رنج نا امیدی

نه دوا مرا خدا را 

من و دَرد بی پناهی

 
       

گلشن کردستانی (غزل)

 
 

(آواز) شهیدی

         
 

یک شبی مجنون به خلوت گاه ناز

کای خدا نامم تو مجنون کرده ای

 

باخدای خویشتن می کرد راز 

بَهریک لیلی دلم خون کرده ای

   
       

مولوی(مثنوی)

 

(آواز) شهیدی

         
 

ای زلف تو هر خَمی کمندی

مَخرام بدین صفت مبادا

 

چشمت به کرشمه چشم بندی 

کز چشم بدت رسد گزندی

   
       

سعدی(غزل)

 

(تصنیف) شهیدی

         
   

عهد همه بشکستم در بستن پیمانت

امید نظربازان از چشم سیه مستت

دیباچۀ زیبایی رخسار دل آرایت 

 

دامن مکش ازدستم دست من و دامانت 

تشویق سحرخیزان از جنبش مژگانت 

مجموعۀ دلبندی گیسوی پریشانت

 
    دامن مکش ازدستم دست من و دامانت    
  آن روز قیامت را بر پای کند ایزد   کایی پی دلجویی بر خاک شهیدانت
 
     دامن مکش از دستم دست من و دامانت
   
        فروغی بسطامی(غزل)
           
           
           

Back to programme page