یک شاخه گل ۱۹

وقت طرب خوش یافتم آن دلبرِ طناز را

در پای تو افتادن شایسته دمی باشد

رقص از سرِ ما بیرون امروز نخواهد شد

تركِ سرِ خود گفتن زیبا قدمی باشد

كاین مطربِ ما یكدم خاموش نمی باشد

هنگام نشاط و روزِ صحراست

هر جا كه تویی تَفَرَّج آنجاست

كدوم كوه و كمر بوی تو داره یار

همان ماهی كه از قبله زند سر یار

مجنون نبودم ، مجنونم كردی

ستاره در هوای نقشِ زمینِ یار

خداوندا نگه دارِ نگین باش یار

مجنون نبودم ، مجنونم كردی

الا دختر كه موهای تو بوره یار

به حموم می روی زودی بیایی یار

مجنون نبودم ، مجنونم كردی

اگریارم به تهرون باشه می رُم یار

سرِ بندِ فِرِی مو جای نه صیاد

مجنون نبودم ، مجنونم كردی

كدوم ماه جلوه ی روی تو داره

نشون از طاقِ ابروی تو داره

از شهرِ خودم بیرونم كردی یار

خودم انگشتر و یارم نگینه

كه یارِ اول و آخر همینه

از شهر خودم بیرونم كردی یار

به حموم می روی راهِ تو دوره

كه آتیش بر دلُم مثلِ تنوره

از شهر خودم بیرونم كردی یار

 سرِ بندِ فِرِش مو باشه می رُم

به دستِ نوبووَش مو باشه می رُم

 از شهرِ خودم بیرونم كردی یار