برگ سبز ۴۳

      
گوینده: روشنک        
 

چشم بگشا كه جلوهٔ دلدار

این تماشا چو بنگری گویی  

به تجلی است از در و دیوار

لیس فی‌الدار غیرهُ دیّار  

 
      منسوب به عطار(قصیده)
       
گوینده: روشنک      
 

می‌رویم از خود بیا در انجمن تنها نشین 

سركشی با هر كه كردی رام او باید شدن

ذوق تنهایی اگر داری بیا با ما نشین

شعله سان از هر كجا برخاستی آنجا نشین

 
      شاعر ناشناس(غزل)
       
گوینده: روشنک      
 

وضع و كار اهل دنیا سر به سر نادیدنی است 

سطح مجلس گر تمنا باشدت افتاده باش             

گر فراغت خواهی از ایام نابینا نشین

همچو گرد از خاكساری آن زمان بالا نشین

 
      شاعر ناشناس (غزل)
       
آواز: ایرج      

من كه در صورت خوبان همه او می‌بینم    

هر كجا در نگرد دیده بدو می‌نگرم 

می باقی است كه بی‌جام و سبو می‌نگرد 

تو ز یك سوش نظر می‌كنی و من همه سو تو

تو نكو بین كه من آن روی نكو می‌بینم

هر چه می‌بینم از جمله ازو می‌بینم

عكس ساقی است كه در جام و سبو می‌بینم

ز یك سو و منش از همه سو می‌بی

 
      مغربی (غزل)
       
       
گوینده: روشنک      
  زیبد كه ز درگاهت نومید نگردد باز آن‌كس كه به امیدی بر خاك درت افتد  
      عراقی (غزل)
       
       
       
       
  این هم برگ سبزی بود تحفهٔ درویش، علی نگه‌دار شما  
       
       

Back to programme page