گلهای رنگارنگ ث۲۴۱

مپسند  كه  دور از تو  برای تو   بمیرم                   

گر عمر دراز خواهم از آنست كه خواهم                 

صید تو شدم من كه به پای تو بمیرم

آنقدر  نمیرم  كه  به  جای  تو بمیرم

چنان از خود بی خبرم كه نشناسم پا ز سرم                

راه چنان نمودی ای ساقی كه بردی از دستم               

خود ندانم از چنین جامی چه حالی هستم                   

چنان از خود بی خبرم كه نشناسم پا ز سرم                

به خود می بالم اگر دوباره ام كنی پامالم                

بی خبری ز چه از مشت پری در قفسی                  

چنان از خود بی خبرم كه نشناسم پا ز سرم               

نه پیدا در چشم منی نه پنهانی از نظرم

جرعه ای چشیدم از جامت كه تا هستم مستم

دانم اینقدر كه از قید دامت رستم

نه پیدا در چشم منی نه پنهانی از نظرم

گر نفسی تو به درد دلم برسی ندهی دل خود به كسی

مهر و وفا كن مصفا جور و جفایده بسی

 نه پیدا در چشم منی نه پنهانی از نظرم

بار گران ز طبع سبك بار می كشم                        

بسیار ناز با من  دلداده   می كنی              

آزارها  ز   خلق  كم  آزار  می كشم

دانسته ای كه ناز تو بسیار می كشم

شب ها  به در  میكده تا  جام  نگیریم                     

در گردش جام است چو آرامش خاطر                     

ای شمع چه خندی به سراپردۀ عشاق                      

در صبح رخ یار چنان رفته ز خویشیم

ای  دل  مشنو  صحبت  یاران  زبانی                     

چون موج زمانی به خود آرام   نگیریم

ما  دغدغه  از  گردش  ایام  نگیریم

از اشگ تو پيداست كه فرجام  نگیریم

كز  خود  خبر از  تیرگی  شام  نگیریم

مشكل كه از این همهمه سرسام نگیریم

از غم همیشه چون دل  مینا دلم  پر است                  

چون باغ تا ز خار و گلم مدعی یكی است                 

آری  دل  تهی  ز محبت زغم  پر است

هر  روز  دامنم  ز گل صبحدم پر است

چنان از خود بی خبرم كه نشناسم پا ز سرم                

راه چنان نمودی ای ساقی كه بردی از دستم               

خود ندانم از چنین جامی چه حالی هستم                   

چنان از خود بی خبرم كه نشناسم پا ز سرم                

به خود می بالم اگر دوباره ام كنی پامالم        

بی خبری ز چه از مشت پری در قفسی                

چنان از خود بی خبرم كه نشناسم پا ز سرم                

نه پیدا در چشم منی نه پنهانی از نظرم

جرعه ای چشیدم از جامت كه تا هستم مستم

دانم اینقدر كه از قید دامت رستم

نه پیدا در چشم منی نه پنهانی از نظرم

گر نفسی تو به درد دلم برسی ندهی دل خود به كسی

مهر و وفا كن مصفا جور و جفایده بسی

نه پیدا در چشم منی نه پنهانی از نظرم