گلهای تازه ۱۳۷دیگر
گوینده: سرور پاکنشان |
|
|
|
|
مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد |
نقش هر پرده که زد راه به جایی دارد |
|
|
عالم از نالۀ عشّاق مبادا خالی |
که خوش آهنگ و فرحبخش نوایی دارد |
|
|
ستم از غمزه میاموز که در مذهب عشق |
هر عمل اجری و هر کرده جزایی دارد |
|
|
|
|
حافظ (غزل) |
آواز: شهیدی |
|
|
|
|
مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد |
نقش هر پرده که زد راه به جایی دارد |
|
|
عالم از نالۀ عشّاق مبادا خالی |
که خوش آهنگ و فرحبخش نوایی دارد |
|
|
ستم از غمزه میاموز که در مذهب عشق |
هر عمل اجری و هر کرده جزایی دارد |
|
|
|
|
حافظ (غزل) |
گوینده: سرور پاکنشان |
|
|
|
|
شاهدان گر دلبری زینسان کنند |
زاهدان را رخنه در ایمان کنند |
|
|
هر کجا آن شاخ نرگس بشکفد |
گلرخانش دیده نرگسدان کنند |
|
|
پیش چشمم کمترست از قطرهای |
این حکایتها که از طوفان کنند |
|
|
|
|
حافظ (غزل) |
آواز: شهیدی |
|
|
|
|
شاهدان گر دلبری زینسان کنند |
زاهدان را رخنه در ایمان کنند |
|
|
هر کجا آن شاخ نرگس بشکفد |
گلرخانش دیده نرگسدان کنند |
|
|
پیش چشمم کمترست از قطرهای |
این حکایتها که از طوفان کنند |
|
|
|
|
حافظ (غزل) |
گوینده: سرور پاکنشان |
|
|
|
|
چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را |
که کس آهوی وحشی را ازین خوشتر نمیگیرد |
|
|
|
|
حافظ (غزل) |
تصنیف: شهیدی |
|
|
|
|
چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را |
که کس آهوی وحشی را ازین خوشتر نمیگیرد |
|
|
خدا را رحمی ای مُنعم که درویش سر کویت |
درِ دیگر نمیداند ره دیگر نمیگیرد |
|
|
سر و چشمی بدین خوبی تو گویی چشم ازو برگیر |
برو کاین وعظ بیمعنی مرا در سر نمیگیرد |
|
|
دلم جز مهر مهرویان طریقی برنمیگیرد |
ز هر در میدهم پندش ولیکن در نمیگیرد |
|
|
بیا ای ساقی گلرخ بیاور بادۀ رنگین |
که فکری در درون ما از این خوشتر نمیگیرد |
|
|
میان گریه میخندم که چون شمع اندرین مجلس |
زبان آتشینم هست لیکن در نمیگیرد |
|
|
چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را |
که کس آهوی وحشی را ازین خوشتر نمیگیرد |
|
|
|
|
حافظ (غزل) |