برگ سبز ۱۲

    
  
           
گوینده: روشنك         
 

چشم بگشا که جلوهٔ دلدار

این تماشا چو بنگری گویی

به تجلی است از در و دیوار

لیس فی‌الدار غیرهُ دیّار

 
 

 

 

منسوب به عطار (قصیده)

گوینده: روشنك

     

دل سراپردهٔ محبت اوست

دور مجنون گذشت و نوبت ماست

دل سراپردهٔ محبت اوست

دور مجنون گذشت و نوبت ماست

من كه باشم در آن حَرَم كه صبا

دیده آیینه‌دار طلعت اوست

هر كسی پنج روزه نوبت اوست

دیده آیینه‌دار طلعت اوست

هر كسی پنج روزه نوبت اوست

پرده‌دارِ حریمِ حُرمتِ اوست  

 
     

حافظ (غزل)

گوینده: روشنك      
  ماهرویا ماهرویا در جهان آوازهٔ آواز توست  
    كارهای عاشقان تاساخته از ساز توست 
  هر كجا نظمی است شیرین قصه‌های عشق توست 
    هر كجا نثری است زیبا نام‌های ناز توست 
     

سنایی غزنوی (قصیده)

گوینده: روشنك      
 

من به هر جمعیتی نالان شدم

هر كسی از ظن خود شد یار من

جفت بد حالان و خوشحالان شدم

از درون من نجست اسرار من 

 
      مولانا (مثنوی)
گوینده: روشنك      
 

من به هر جمعیتی نالان شدم

هر كسی از ظن خود شد یار من

جفت بد حالان و خوشحالان شدم

از درون من نجست اسرار من 

 
       
آواز: ادیب خوانساری      
 

من به هر جمعیتی نالان شدم

هر كسی از ظن خود شد یار من

سّر من از نالهٔ من دور نیست

آتش است این بانك نای و نیست باد

آتش عشق است كاندر نی فتاد

نی حدیث راه پُر خون می كند

جفت بد حالان و خوشحالان شدم

از درون من نجست اسرار من 

لیك چشم و گوش را آن نور نیست

هر كه این آتش ندارد نیست باد

جوشش عشق است كاندر می فتاد

قصه‌های عشق مجنون می كند

 
     

مولانا (مثنوی)

گوینده: روشنك      
 

بخروشیدم گفت خموشت خواهم

برجوشیدم گفت كه نی ساكن باشد

خاموش شدم گفت خروشت خواهم

ساكن گشتم گفت به جوشت خواهم

 
      مولانا (غزل)
گوینده: روشنك      
 

در بزم تو ای شمع منم زار و اسیر

با غیر سخن كنی كه از رشك بسوز

در كشتن من هیچ نداری تقصیر

سویم نكنی نگه كه از غصه بمیر

 
 

 

 

بهایی (رباعی)
 گوینده: روشنك      
  زیبد كه ز درگاهت نومید نگردد باز آن كس كه به امیدی بر خاك درت افتد   
      فخرالدین عراقی (غزل)
       
       
       
  این هم برگ سبزی بود تحفهٔ درویش، علی نگه‌دار شما  

Back to programme page