برگ سبز ۲۶۴
|
|
|
|
|
|
گوینده (روشنک) : |
|
|
|
|
|
|
خورشید رخش كرد بر آفاق تجلی |
ای دیده وران طاقت دیدار كه دارد |
|
||
در زیر فلك راست بگوئید كه امروز |
بالاتر ازین قامت و رفتار كه دارد |
||||
سلمان ساوجی |
|||||
چشمی از ناز به ما باز نكردی هر گز |
نظری سوی من از ناز نكردی هر گز |
||||
چون كنم با تو عیان راز دل خویش كه تو |
به خودم همدم و همراز نكردی هر گز |
||||
|
|
مخلص نیشابوری |
|||
آواز (جمال وفایی) : |
|
|
|||
بوی خوش تو هر كه زبادِ صبا شنید |
از یار آشنا سخنِ آشنا شنید |
||||
سِرّ خدا كه عارفِ سالك به كس نگفت |
در حیرتم كه باده فروش از كجا شنید |
||||
یارب كجاست محرم رازی كه یك زمان |
دل شرح آن دهد كه چه گفت و چه ها شنید |
||||
پندِ حكیم محض صواب است و عین خیر |
فرخنده آنكسی كه به سمع رضا شنید |
||||
|
|
حافظ (غزل) |
|||
گوینده (روشنک) : |
|
|
|||
دلا مجنون صفت خود را خلاص از قید عالم كن |
ره صحرای محنت گیر و رو در وادی غم كن |
||||
به هر كس دوستی كردم شد آخر دشمن جانم |
به خود گر نیستی دشمن ، به مردم دوستی كم كن |
||||
|
|
مخلص نیشابوری |
|||
|
|
||||
|
|
|
|
|
|