یک شاخه گل ۲۵۸

      
           
  این برنامه با همکاری کورس حبیبالله بدیعی تنظیم گردیده آهنگ دشتی از مهندس همایون خرم اشعار از بابا فغانی گوینده روشنک    
           
روشنک (دکلمه)          
           
  دارم دلی هوای بسی خوبرو در او
یک قطره خون گرم و هزار آرزو در او  
           
        شاعر ناشناس  
           
  خوبی چنان که از تو صبوری نمی توان هر چند آتشی زتو دوری نمی توان  
           
        شاعر ناشناس  
           
 

ما بهر ساقیان دل فرزانه سوختیم

آبی بر آتش دل ما هیچکس نزد

مجموعهٔ خیال به میخانه سوختیم

چندان که پیش مَحرَم و بیگانه سوختیم

  
           
        بابا فغانی (غزل)  
           
  سحر ز میکده گریان و دردناک شدم
به راه دوست فتادم چو اشک و خاک شدم  
           
        بابا فغانی (غزل)  
           
  ابیاتی که شنیدید از بابا فغانی شیرازی است بابا فغانی غزل های عاشقانهٔ پر سوز دارد رقت بیان و ترکیبات خاص در بسیاری از اشعارش مشهود است وی از شعرای بنام قرن نهم است و در اواخر عمر معتکف آستان رضوی گردیده و در سال ۹۲۵ در مشهد بدرود حیات گفته است.
           
 

ای دل بیا که نوبت مستی گذشته است

از آب زندگی چه حکایت کند کسی

خواهی بلند ساز مرا خواه پست کن

هم در شرابخانه فغانی خراب به

وقت نشاط و باده پرستی گذشته است

با دل شکسته ای که ز هستی گذشته است

کار من از بلندی و پستی گذشته است

کارش چو از خرابی و مستی گذشته است

  
           
        بابا فغانی (غزل)  
           
کورس سرهنگ زاده (ترانه)          
           
  چه بی تابم
  چه خاموشم    
    می افتاده از جوشم

بُوَد یادت هم آغوشم

      
  طنینی غم فزا پیچد
  هنوز آهسته در گوشم    
   

که می گفتی شبی با من

مکن هر گز فراموشم

دیگر چرا ای آشنا

بُردی تو از خاطر مرا

اکنون که بینی آتشم

پا تا به سر سر تا به پا 

ای خدا تا کی

      
  باشدم همه شب   دل در آتش تب    
   

سینه آتش سوزان       

ای خدا تا کی

      
  باشدم همه شب
  دل در آتش تب    
   

سینه آتش سوزان       

در رهش یک دَم

همچو من بنشان

      
  ژاله بر دامن
  آتشین دل و جان    
    همچو شمع فروزان
     
  چه بی تابم
  چه خاموشم    
   

می افتاده از جوشم           بُوَد یادت هم آغوشم

     
  طنینی غم فزا پیچد   هنوز آهسته در گوشم    
   

که می گفتی شبی با من

مکن هر گز فراموشم

مکن هر گز فراموشم

      
           
        معینی کرمانشاهی (ترانه)  
           
روشنک (گوینده)          
  پیوسته دلت شاد و لبت خندان باد. 
     
           
           

 

Back to programme page