یک شاخه گل ۲۷۲

      
 

ثابت ایمانی (دکلمه

         
 

بمان خرم ای خاک مینو سرشت

تو را از دل و جان پرستنده ایم

که درچشم ما خوشتری ازبهشت

روان را ز مِهر تو آکنده ایم 

 
       

رهی معیری(مثنوی)

 

آذرپژوهش(دکلمه)

         
 

دل و کشورت جمع و معمور باد

جوان و جوانبخت و روشن ضمیر

 

جوان و جوانبخت و روشن ضمیر

ز مُلکت پراکندگی دور باد* 

به دولت جوان و به تدبیر پیر

 

به دولت جوان و به تدبیر پیر

 
       

بوستان سعدی(مثنوی)

 
 ثابت ایمانی (دکلمه)          
  به سَر کوی تو سوگند که تا سَر دارم

ساغرم پُر مِی و مِی در سَر و سَر در کف دست

نیست ممکن که من ازحکم توسَربردارم

توچه دانی که من امروز چه درسَردارم؟ 

 
         سلمان ساوجی(غزل)  
 شهیدی (آواز)          
  ازهرچه می رود سخن دوست خوشترست

ابنای روزگار به صحرا روند و باغ

 پیغام آشنا نَفَس روح پرورست

صحرا و باغ زنده دلان کوی دلبرست

 
         سعدی(غزل)  
 شهیدی (ترانه)          
  بوی یهشت می گذرد یا نسیم دوست؟

گفتیم عشق را به صبوری دوا کنیم

دانی که چون همی گذرانیم روزگار؟

یا کاروان صبح که گیتی منوّرست؟

هر روز عشق بیشتر وصبر کمترست 

روزی که بی تومی گذرد روزمحشرست 

 
         سعدی(غزل)  
 شهیدی (آواز)          
   خدایا تو این شاه درویش دوست

بسی بر سَر خلق پاینده دار

غم از گردش روزگارش مباد

 که آسایش خَلق در ظلّ اوست 

به توفیق طاعت دلش زنده دار

وز اندیشه بَر دل غبارش مباد 

 
         بوستان سعدی(مثنوی)  
 آذرپژوهش(دکلمه)          
   دل و کشورت جمع و معمور باد

جوان و جوانبخت و روشن ضمیر

 ز مُلکت پراکندگی دور باد 

به دولت جوان و به تدبیر پیر

 
         بوستان سعدی(مثنوی)  
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           
           

 

Back to programme page