گلهای تازه ۱۴

گوینده: فخری نیکزاد

ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی

ازین باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی

سخن در پرده می‌گویم چو گل از غنچه بیرون آی

که بیش از پنج روزی نیست حکم میر نوروزی

حافظ (غزل)

گوینده: فخری نیکزاد

گلبن عیش می‌دمد ساقی گلعذار کو

باد بهار می‌وزد بادۀ خوشگوار کو

مجلس بزم عیش را غالیۀ مراد نیست

ای دم صبح خوش نفس نافۀ زلف یار کو

دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم

سخن پیر مغان است و به جان بنیوشیم

نیست در کس کرم و وقت طرف می­گذرد

چاره آن است که سجاده به می بفروشیم

خوش هوایی است فرح‌بخش خدایان برسان

نازنینی که به رویش می گلگون نوشیم

حافظ (غزل)

آواز: ایرج

دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم

سخن پیرمغان است و به جان بنیوشیم

حافظ (غزل)

تصنیف: ایرج

دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم

سخن پیرمغان است و به جان بنیوشیم

نیست در کس کرم و وقت طرف می‌گذرد

چاره آن است که سجاده به می بفروشیم

خوش هوایی است فرح‌بخش خدایان برسان

نازنینی که به رویش می گلگون نوشیم

حافظ (غزل)

آواز: ایرج

گل به جوش آمد و از می نزدیمش آبی

لاجرم زآتش حرمان و هوس می‌جوشیم

می‌کشیم از قدح لاله شرابی موهوم

چشم بد دور که بی‌مطرب و می مدهوشیم

حافظ (غزل)

تصنیف: ایرج

گل به جوش آمد و از می نزدیمش آبی

لاجرم زآتش حرمان و هوس می‌جوشیم

حافظ این حال عجب با که توان گفت که ما

بلبلانیم که در موسم گل خاموشیم

حافظ (غزل)

گوینده: فخری نیکزاد

گل به جوش آمد و از می نزدیمش آبی

لا جرم زآتش حرمان و هوس می‌جوشیم

حافظ (غزل)

گوینده: فخری نیکزاد

ارغنون ساز فلک رهزن اهل هنر است

چون ازین غصّه ننالیم و چرا نخروشیم

می‌کشیم از قدح لاله شرابی موهوم

چشم بد دور که بی مطرب و می مدهوشیم

حافظ این حال عجب با که توان گفت که ما

بلبلانیم که در موسم گل خاموشیم