رضا ورزنده

رضا  ورزنده (۱۳۰۵-۱۳۵۵ ش) وی تكنواز سنتور در برنامۀ گل‌ها و یكی از مهم‌ترین هنرمندان این برنامه در سال‌های ۱۳۳۴-۱۳۵۵ ش  بود. ورزنده نوازندگی را ابتدا از پدر آموخت و سپس در تجربه و تمرین مداوم با خود، در بیست سالگی در زادگاهش كاشان، شهرت پیدا كرد. او به تشویق حسین قوامی به تهران آمد و از ۱۳۳۰ ش فعالیت در محفل‌های هنری و رادیو را آغاز كرد. نبوغ بی‌چون و چرای او در نوازندگی و خلاقیت شگفت‌انگیز او، توجه استادان بزرگ را به خود جلب كرد و با وجود اینکه ورزنده هیچ‌گونه تحصیل كلاسیك در زمینۀ موسیقی نداشت، به عنوان نوازنده‌ای برگزیده به اركستر گل‌ها راه یافت و صدای دلنشین سنتور او در برنامه‌های بسیاری از گل‌های رنگارنگ، جاویدان، برگ سبز، یك شاخه گل و گل‌های صحرایی، شنیده شده است. او در این برنامه‌ها، بیشتر تكنوازی كرده و در بسیاری از آنها با صدای خوانندگان بزرگ نظیر بنان و قوامی و محمودی خوانساری، همراهی كرده است. از او آهنگ مستقلی شنیده نشده است. نفوذ قوی او در نوازندگی سنتورنوازان بعدی مشخص است. هم‌چنین تأثیری که برنامۀ گل‌ها در معرفی او داشت. با این حال، گوشه‌گیری رضا ورزنده، باعث شد كه قدر او در زمان حیاتش به درستی شناخته نشود. سال‌های سال، سنتورنوازی در حد عالی بداهه‌سرایی، فقط با اجرای او شناخته می‌شد و سایر  سنتورنوازان به فاصله‌ای آشكار از او قرار داشتند. غیر از ضبط‌های گل‌ها، از او فیلم‌های كنسرت و نوارهای خصوصی كه در محافل هنری ضبط شده‌اند، باقی مانده است. از آثارش می‌توان سی.دی «سنتور رضا ورزنده» (با مقدمۀ سیّدعلیرضا میرعلینقی). تهران، ماهور، ۱۳۸۶ش را نام برد.