گلهای رنگارنگ ۱۹۷
گوینده رادیو - (زندگی نامه)
ارکستر گلها - (زندگی نامه)
امیرناصر افتتاح - (زندگی نامه)
بنان، غلامحسین - (زندگی نامه)
جامی - (زندگی نامه)
حافظ شیرازی - (زندگی نامه)
رهی معیری - (زندگی نامه)
روشنك - (زندگی نامه)
سنایی غزنوی - (زندگی نامه)
عبادی، احمد - (زندگی نامه)
مجد، لطف الله - (زندگی نامه)
مرضیه - (زندگی نامه)
مهری هروی - (زندگی نامه)
مولوی - (زندگی نامه)
پرویز یاحقی - (زندگی نامه)
حسین یاحقی - (زندگی نامه)
Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.
(دشتی) (17:33 - 23:42)
نوازندگان: ارکستر گلهاترانه سرا: رهی معیری خواننده ترانه: مرضیه آهنگساز: حسین یاحقی مطلع شعر ترانه: دیدی ای مه که ناگه بریدی و رفتی (دیدی ای مه) (گل به مستان)
نوازندگان: ارکستر گلهاترانه سرا: رهی معیری خواننده ترانه: مرضیه آهنگساز: حسین یاحقی مطلع شعر ترانه: دیدی ای مه که ناگه بریدی و رفتی (دیدی ای مه) (گل به مستان)
(دشتی) (23:42 - 26:33)
نوازندگان: پرویز یاحقی (ویولن) خواننده آواز: مرضیه سراینده شعر آواز: حافظ شیرازی (غزل) مطلع شعر آواز: شنیدم رهروی در سرزمینی
نوازندگان: پرویز یاحقی (ویولن) خواننده آواز: مرضیه سراینده شعر آواز: حافظ شیرازی (غزل) مطلع شعر آواز: شنیدم رهروی در سرزمینی
(دشتی) (27:40 - 29:06)
نوازندگان: پرویز یاحقی (ویولن) خواننده آواز: مرضیه سراینده شعر آواز: حافظ شیرازی (غزل)
نوازندگان: پرویز یاحقی (ویولن) خواننده آواز: مرضیه سراینده شعر آواز: حافظ شیرازی (غزل)
(دشتی) (30:12 - 31:07)
نوازندگان: پرویز یاحقی (ویولن) خواننده آواز: مرضیه سراینده شعر آواز: حافظ شیرازی (غزل)
نوازندگان: پرویز یاحقی (ویولن) خواننده آواز: مرضیه سراینده شعر آواز: حافظ شیرازی (غزل)
(دشتی) (31:58 - 32:44)
نوازندگان: پرویز یاحقی (ویولن) خواننده آواز: مرضیه سراینده شعر آواز: مهری هروی
نوازندگان: پرویز یاحقی (ویولن) خواننده آواز: مرضیه سراینده شعر آواز: مهری هروی
(دشتی) (35:07 - 41:19)
نوازندگان: ارکستر گلهاترانه سرا: رهی معیری خواننده ترانه: بنان، غلامحسین آهنگساز: حسین یاحقی مطلع شعر ترانه: دیدی ای مه که ناگه بریدی و رفتی (دیدی ای مه) (گل به مستان)
نوازندگان: ارکستر گلهاترانه سرا: رهی معیری خواننده ترانه: بنان، غلامحسین آهنگساز: حسین یاحقی مطلع شعر ترانه: دیدی ای مه که ناگه بریدی و رفتی (دیدی ای مه) (گل به مستان)